چگونه یک نویسنده موفق شویم

چگونه یک نویسنده موفق شویم

کتابها، فیلم، سمینار، سخنرانی، کارگاه و مقالات بیشماری امروزه وجود دارند که هر یک به نوعی به دنبال پاسخ به این سوال اند که چگونه یک نویسنده موفق شویم؟

پیش از هر چیزی توجه به این نکته ضروری به نظر می رسد که در ابتدا باید بدانیم چه چیزی را می خواهیم بنویسیم و برای چه کسی؟ عموما در برخورد با پرسش چگونه یک نویسنده موقق شویم فکرمان به سراغ نوشتن رمان، داستان و در کل حیطه ی ادبیات معطوف می شود. دانستن این نکته که نوشتن فقط به این حوزه بسنده نمی کند هم از دیگر نکاتی است که باید به آن توجه کرد.

برای نویسندگی، فارغ از محتوای نوشته مان، درست نویسی را باید سرلوحه کار قرار دهیم. درست نویسی به دو بخش مرتبط است. مورد اول این که باید رعایت قواعد نگارشی و ساختار و ساختمان جمله را مطمح نظر خود قرار دهیم. و در بخش دوم رعایت قواعد و فرم مورد نظر در حیطه نوشته مان است. به طور مثال نوشتن یک گزارش در روزنامه با موضوعی خاص فرم نوشتاری مختص خود را دارد. حال اگر همین موضوع خاص را قرار باشد به صورت یک مقاله علمی _ پژوهشی بنویسیم فرم و فرمت خاص خود را دارد.

در این نوشتار ما به دنبال ارائه ی راههای مهم و پرتکرار در نوشته ها و کتابهایی هستیم که مراد و منظورشان از نوشتن و نویسندگی به حوزه ­ی ادبیات و داستان مرتبط است.

 بزرگان اندیشه ی زیادی در طول تاریخ و حتی در عصر حاضر هستند که توصیه ی اساسی شان به علاقمندان به نویسندگی این است که؛ بخوانید.

به اعتقاد اینان، خواندن دوای هر دردی است. فواید خواندن علاوه بر این که ما را با جهان اندیشه نویسندگان آشنا می کند راهی است برای دیدن این که چگونه این اندیشه ها را به صورت کلمه و واژه می آورند و با رقص کلمات بر روی کاغذ به مرادشان می رسند و اندیشه شان را بسط می دهند.

یکی دیگر از توصیه های نویسندگان بزرگ به علاقمندان نویسندگی این است که بنویسند؛ نوشتن، نوشتن و نوشتن یکی دیگر از راههایی است که ما می توانیم خودمان را، اندیشه هایمان و تفکرات و نگاهمان به موضوعات را تبیین کنیم و به نمایش عمومی بگذاریم.

نوشتن به معنای عام نیازمند پیش زمینه های خاصی نیست. یک قلم و یک کاغذ نیاز دارد و بس!

این که موضوع مورد نظرمان را چگونه بنویسیم  موضوعی است که به آموزش نیاز دارد و تمرین و تکرار.

گاهی باید حتی اگر حوصله هم ندارید به نوشتن ادامه بدهید.  نویسنده معروف کینگ می‌نویسد: «اینکه یک کار را فقط به خاطر سخت بودنش، چه از لحاظ احساسی و چه تخیلی، کنار بگذارید اصلا خوب نیست.» و توصیه می‌کند که حتی وقتی شکست می‌خورید، مثبت‌اندیش باقی بمانید: «خوش‌بینی بی برو برگرد یک جواب دندان‌شکن به شکست است.»

کورت وونه گوت معتقد است یک نوشته را پیش از هرچیزی باید برای خودمان بنویسیم، توجه خالصانه ما تاثیرگذارترین و مسحور کننده ترین جنبه نوشتاری و سبک ما را شکل می دهد. وی معتقد است همین توجه است که این تاثیرگذاری را بروز خواهد داد و نه بازی کلمات. از همین روست که ما در امر نوشتن نباید متظاهر باشیم. کلمات، جملات و واژه ها همانگونه که به ذهن و فکر ما خطور میکنند را همانگونه بر کاغذ جاری کنیم و سعی در استفاده از لغات پر طمطراق و پیچیده نکنیم که به عقیده ی وونه گوت از آفات و بدترین بلایایی است که ممکن است سر یک نوشته بیاید.

هر روز نوشتن و جدی گرفتن نوشتن نیز از دیگر توصیه هایی است که برای نوشتن به کار می رود.

هر طور که دوست داریم بنویسیم و به سراغ نوشتن برویم؛ با هیجان، ناامیدی، نگرانی، یاس و ترس فقط سهل انگار نباشیم. اگر نمی خواهیم نوشتن را جدی بگیریم همان بهتر که اصلا به سراغ نوشتن نرویم.

بازنویسی و ویراستاری نیز از جمله مواردی است که به اعتقاد نویسندگان و مدرسان نویسندگی اگر اهمیتشان از نوشتن بیشتر نباشد همسنگ با خود نوشتن است. بازنویسی های چندباره و کمک گرفتن از یک ویراستار متخصص و حرفه ای می تواند یک متن مرده و ضعیف را تبدیل به یک اثر در خور توجه بکند. با این حال نکته را نیز باید گفت که؛ هیچ قانون کامل و جامعی در مورد نوشته‌ی خوب وجود ندارد. این موضوع فقط یک افسانه است و غیر واقعی است. آنچه ما در مورد یک نوشته‌ی خوب فکر می‌کنیم فقط برقراری یک ارتباط واضح و مؤثر با یک مخاطب خاص و انتقال درست پیام به او است. ما هرچه زودتر متوجه این موضوع شویم، زودتر می‌توانیم به کارمان مسلط شویم.