روستاهای نمونه گردشگری قزوین
طبیعت زیبا و روستاهای نمونه گردشگری استان قزوین(3)
اندج، روستایی در ۸۰ کیلومتری قزوین در حصار کوههای سر به فلک کشیده ستو، دره تارو، دیمیان، دره چاکان و قلعه چای قرار گرفته و زیباییهای منحصربهفردش زبانزد همه آنهایی است که از این روستا دیدن کردهاند. کوههای بلند، صخرههای شگفتآور، درههای زیبا، طراوت و آرامش رودخانه اندج، چهره زیبایی از طبیعت بکر روستا صحنه نمایش جاذبههای طبیعی روستاست که همواره پذیرای گردشگران بسیاری از تمام نقاط ایران بوده است.
اندج که روزگاری ییلاق و مراتع حشم داران و رمه گردانان نواحی الموت و قزوین بهحساب میآمده در حدود دو قرن پیش و با سکونت گزیدن ییلاقنشینان تبدیل به روستای کنونی اندج شده است. برای آن دسته از مسافرانی که به دنبال مکانی آرام و به دور از هیاهو برای گذراندن ایامی از سفر هستند، پیشنهاد ما روستای اندج است.
در دره اندج ،آثار یک آبادی به نام «فرندج» یا «پرند دژ» دیده میشود و در حوالی آن بر بالای کوه بقایای دژ ویرانی وجود دارد، که با سنگ و گچ ساخته شده که به گفته اهالی قدمت بسیاری دارد. از دیگر جاذبههای گردشگری اندج میتوان به منطقه خرسه گلو اشاره کرد که به دلیل احاطه شدن توسط صخرههای بلند و وجود شکافها و غارهای فراوان در دل این صخرهها پتانسیل فوقالعادهای برای مطالعات زمینشناسی و البته صخرههای عظیم و شگفتانگیز وجود دارد که میتواند مقصد جذابی برای مسافران باشد. دسترسی به روستای اندج از طریق جاده قزوین، الموت و از شهر معلم کلایه صورت میگیرد و در آینده نزدیک بعد از افتتاح جاده قزوین، تنکابن مسیر کوتاهتر و ایمنتر میشود.
از جمله جاذبه های گردشگری نزدیک به این منطقه می توان قلعه چال، دژ گونه، دولوكان، گورستان تاریخی، مزرعه کاسیگر و... اشاره نمود. قلعه چال در جنوب شرقي روستاي اندج، بر روي يک کوه تک افتاده، قرار دارد. بخشهاي جنوبي و غربي اين قلعه را دره هاي ژرف در بر گرفته اند و تنها راه دسترسي به آن از سوي شرق است. در کف دره شرقي آن، بين اين دو کوه و چند کوه ديگر، محوطه وسيعي وجود دارد که سراسر گورستان است. در اين محوطه، سفالينه هاي لعاب دار برجاي مانده از سده هاي پنجم تا هفتم ه.ق کشف شده است.در اين قلعه ، آثار اندکي از يک برج نگهباني با سنگهاي لاشه و ملاط ساروج، ديده مي شود. سطح قلعه به صورت شيبدار از شمال به جنوب کشيده شده و در جنوب آن يک آب انبار به صورت شرقي غربي در دل سنگ ايجاد شده است. وسعت قلعه در حدود 7050 مترمربع است. به نظر ميرسداين قلعه ، جايگاهي براي نگهباني بوده و گورهاي موجود در دره هاي شرقي و شمال شرقي آن ، مربوط به همان افرادي است که آثارشان را ميتوان در سطح قلعه ديد.
در جنوب روستای اندج و در دل صخره سنگی دو اطاق تراشيده شده دیده می شود که سالیانه تعداد بیشماری از علاقه مندان فرهنگ و هنر این سرزمین را به سوی خود می کشاند. در زبان محلی “لوکا” به معنی سوراخ بوده و نام این دژ زیبا دولوکان به معنی “دو سوراخ” می باشد. اين اثر ارزشمند به همراه سایر غارهای طبيعي دژ گونه، جزئي از سازه معماري دفاعي دژها را تشكيل داده و منظرگاه و چشم انداز آنان بخشي از ميراث طبيعي با ارزش منطقه به شمار مي آيد. از آنجا که نخستين ورودگاه حسن صباح به الموت دره اندج بوده, شايد كه زيستگاه پنهاني وي دولوکان و یا سایر غارهای طبیعی واقع در اطراف این روستا بوده است که تعداد آنها متجاوز از 15 غار است. مسئول گروه كاوشهاي دره اندج رود الموت قزوين, دکتر آتوسا مومنی, در گزارش خود بیان داشته که: در كاوشهاي اين دره آثار منحصر بفردي مربوط به دوران پيش از تاريخ و اسلام بدست آمدهاست. وی آثاربدست آمده را مربوط به قرن چهارم و پنجم دانست و افزود: چهار قلعه مورد مطالعه و اتاقك نگهباني شبيه ومرتبط با قلعه اصلي اسماعيليه است كه از آثار سلجوقيان است. گورستان هایی در کاوش های این دره شناسایی شده که اين گورستانها داري گورهايي باساختار منحصر بفرد هستند كهاز شمال به جنوب مربوط به دورانهاي مختلف تاريخي گسترده شدهاند. گورها شامل سنگ لحد مشخص وطاقچههايي در درون آن هستند كه ظروف مربوطه به گنج شكسته شده و از بين رفته است، اين ظروف بنا به اعتقاد پيشينيان براي استفاده مردهها در دنياي آخرت بر روي طاقچهها قرارداده شده است. يكي ديگر از گورستانهاي كشف شده مربوط به نظاميان دوره سلجوقي است كه با خاكبرداري از رودخانه كنار آن استخوان، سرنيزه، دستبند و سپر نظاميان بدست آمدهاست.
کاسیگر نام مزرعه ای شیبدار در غرب روستا است که كورههاي سفالگري كشف شده در اين تپه حاكي از توليد ظروف سفالي براي كل منطقه در دوران سلجوقيان بوده است.
زبان مردم این روستا گویشی است بر گرفته از گویش های “مازنی” و ” گیلکی” که دلیل آن قرن ها مبادلات تجاری با سرزمین های آن سوی البرز می باشد. البته تمام ساکنین به زبان فارسی تسلط کامل داشته و امروزه جوانتر ها, بخصوص مهاجرین به زبان رسمی فارسی تکلم می کنند. تمامی ساکنین روستا مسلمان بوده و شیعه دوازده امامی می باشند.
پوشاک زنان و دختران روستا تحت تأثير محيط طبيعي، آب و هوا و شيوه كار عبارت است از بلوز شلوار و دامن به همراه روسری که بنابر ذوق و روح زيباپسند خود در رنگهای متفاوتی دیده می شوند. مردان نیز کم و بیش از پوشش رسمی رایج در کشور تبعیت می کنند. زنان و مردان روستا از دیرﺑاز ﺑا هنر و صنایع دستی آشنا ﺑوده اند که از جمله آن می توان ﺑه گلیم ﺑافی, حصیر بافی و .. اشاره کرد که امروزه تحت تاثیر مدرنیته در کمتر خانه ای میتوان از دار گلیم بافی سراغ گرفت.
- توضیحات
- بازدید: 390
نظرات
- هیچ نظری یافت نشد.
نظر خود را اضافه نمایید
ارسال نظر به عنوان مهمان