هندسه و فرم استادیوم آلیانز آرنا مونیخ

هندسه و فرم استادیوم آلیانز آرنا مونیخ

هندسه و فرم کلی استادیوم باید پاسخگوی موارد زیر باشد:

الف) ایمنی جان تماشاگران, ب) مقررات یوفا (اتحادیه فوتبال اروپا) و فيفا (فدراسیون بین المللی فوتبال) پ) رضایت تماشاگر. ت) برآورده کردن هدف تماشاگر جهت کسب بیشترین بازدهی

دید مناسب برای تماشاگر نتیجه هندسه سه بعدی کاسه استادیوم است. تماشاگران باید تا حد امکان به زمین بازی نزدیک شوند. این در حالی است که گستره دید هر فرد در هر ردیف باید به مقدار  مناسب باشد. همچنین ارتفاع قرارگیری افراد باید تا حد امکان زیاد باشد به نحوی که زاویه دید کل زمین برای آن ها به حداکثر ممکن برسد. لبه منحنی جلویی استادیوم و نیز طراحی سه ردیفی آن به بالا رفتن کیفیت دید مایل و دید از روبروی تماشاگران و نیز نزدیک تر شدن آن ها به زمین بازی کمک شایانی کرده است. عرض مناسب مسیرهای خروج اضطراری، تعداد درگاه ها و پله ها در هنگام اتفاقات پیش بینی نشده و در زمانی که استادیوم باید به سرعت تخلیه شود، به تماشاگران اجازه خروج سریع و روان را می دهد. ارتفاع جایگاه تماشاگران و نیز زاویه عمودی دید به منظور ایجاد یک شیب ملایم در کاسه، کاملا بهینه شدند.

همچنین فضاهایی در گوشه های استادیوم آلمان به منظور ایستادن تماشاگران که در استادیوم های آلمان متداول است, تعبیه شده است.

کیفیت دید برای تماشاگرانی که در پایین ترین ردیف می نشینند. معمولا متوسط است. این دید در ردیف های بالایی استانداردهای لازم را داراست اما در نزدیکی خطوط دروازه و به خصوص برای افراد ردیف اول, کیفیت چندان مطلوبی ندارد. در استادیوم مونیخ این مشکل با بالا بردن ردیف اول به میزان اندک و متعاقبا شیب بیشتر آن نسبت به حالت معمول، حل شده است. اما بالا بردن ردیف اول به همان میزان کم، تاثیر بسزایی در اندازه کلی و نیز هزینه نهایی ساخت استادیوم داشته است.

یک مسیر اصلی در پیرامون استادیوم، ارتباط بین ردیف های پایینی و میانی را برقرار می سازد. این در حالی است که دسترسی به طبقه بالایی از طریق پانزده پله ممتد نمایان در نمای استادیوم فراهم شده است. طراحی کاسه استادیوم با در نظر گرفتن شرایط و مقررات فیفا و یوفا در مورد زمین مسابقه، حاشیه های اطراف زمین و نیز تبلیغات اطراف آن انجام شد. در طراحی فرم کلی کاسه، نحوه توزیع انواع صندلی ها با در نظر گرفتن سایر جنبه های طراحی فرم و سازه سقف, سطح مسیرهای اصلی, محل استقرار صفحات عظيم, مقدار نور خورشید روشنایی روز, وزش باد و ... مدنظر قرار گرفت. تعداد. اندازه و توزیع پله ها، آسانسورها و پله های برقی، در فرآیند طراحی به طور موثر تاثیر گذار بود. انتقال اکثریت تماشاگران به ردیف بالاتر، از رفت و آمد در فواصل عمودی کاسته و منجر به فاصله گرفتن آن ها از رسانه ها و دیگر بخش های مستقر در پایین استادیوم شد. این طبقه تقسیم کننده به صورت باز طراحی شده تا هوا به درون استادیوم جریان پیدا کرده و برای زمین چمن مفید باشد. دید افقی کم در حلقه میانی, درک فضایی را در بدو ورود به استادیوم آلیانز افزایش می دهد.

بازی فوتبال در استادیوم ورزشی, همیشه همراه با نوعی توافق است. باشگاه های فوتبال به مزایای استادیومی که صرفا برای فوتبال طراحی شده است. واقف هستند استادیوم آلیانز با فرم غیرمعمول و جداره خارجی نیمه شفاف و شفاف از بالشتک های ETFE  به یکی از نشانه های شاخص های شهر مونیخ تبدیل شده است. در شب, هنگامی که یکی از دو تیم فوتبال محلی در حال بازی است, ظاهر استادیوم جذابیت بیشتری دارد. با استفاده از نورپردازی رنگی نما, پوسته به رنگ تیم میزبان - قرمز یا آبی روشن شده و به این ترتیب نوعی حس شناسایی بصری ایجاد می کند. این مساله در ترکیب با معماری زیبای استادیوم تاثیری چندین برابر پیدا می کند. ظاهر خارجی این بنا بیشک قابل توجه است اما برای اطمینان از موفقیت طولانی مدت استادیوم باید از نظر مالی نیز پایدار باشد. به همین دلیل باشگاه ها در تمام زمینه ها برای بینندگان در استادیوم آلیانز و بینندگان تلویزیون سرمایه گذاری کرده اند.

استادیوم های مدرن, سازه های ترکیبی و پیچیده ای هستند که گستره وسیعی از تسهیلات و امکانات را در اختیار تماشاگران, رسانه ها, شرکا و گردانندگان قرار می دهند. به هر حال در نقطه عطف این پیشرفت, حجمی کاسه ای شکل با جایگاه وسیع تماشاگران به عنوان کلید موفقیت باقی می ماند.