نتایج و راه حل تلفات مواد غذایی

نتایج و راه حل تلفات مواد غذایی

از بین رفتن و تلفات موادغذایی به کاهش مواد غذایی در مراحل بعدی زنجیره تامین مواد غذایی برای مصرف انسان اشاره دارد. غذا در زنجیره تامین از تولید اولیه تا مصرف نهایی خانوار از بین رفته و تلف می شود. این کاهش ممکن است اتفاقی یا عمدی باشد، اما در نهایت منجر به کم شدن مواد غذایی برای همه می شود. غذائی که قبل از رسیدن به محصول نهایی یا مرحله خرده فروشی دور ریخته می شود و یا خراب می شود، تلفات غذا نام دارد. ممکن است به دلیل مشکلات برداشت، ذخیره سازی، بسته بندی، حمل و نقل، زیرساخت ها یا مکانیسم های بازار / قیمت، و نیز چارچوب های قانونی باشد.

از دست رفتن تنوع زیستی
تلفات غذا بر از بین رفتن تنوع زیستی در سطح جهانی، تاثیر می گذارد. به منظور به حداکثر رساندن بازده کشاورزی، کشاورزان به طور فزاینده ای به مناطق وحشی هجوم می برند تا زمین های حاصلخیز تر پیدا کنند که منجر به از دست دادن تنوع زیستی می شود. دلیل این امر این است که شیوه هایی مانند بریدن و سوختن، جنگل زدایی و تبدیل مناطق وحشی به زمین های زراعی، زیستگاه طبیعی پرندگان، ماهی ها، پستانداران و دوزیستان را نابود کرده است. شیوه های کشاورزی مانند کشت واحد نیز باعث کاهش تنوع زیستی شده است. رشد دام برای مصرف و استفاده از آفت کش ها در تولید محصولات کشاورزی نیز به طور قابل توجهی باعث آلودگی نیتروژن، فسفرو آلودگی شیمیایی در رودخانه ها و آب های ساحلی شده است که در نتیجه بر حیات آبزیان تاثیر می گذارد.

هدر رفتن ۳/۱ نواحی حاصلخیز زمین
طبق تحقیقات، مواد غذایی تولید شده اما مصرف نشده حدود 1.4 میلیارد هکتار زمین را تشکیل می دهند که تقریبا یک سوم زمین های کشاورزی سیاره می باشد. با نگاه کردن از این زاویه تحلیلی، جهان در حال از دست دادن 30 درصد از زمین های حاصلخیز خود است که می تواند برای اهداف معنادار دیگری مانند تحقیقات زیست محیطی مورد استفاده قرار گیرد.

هدر رفتن آب
حجم آب مورد استفاده در تولید مواد غذایی کشاورزی بسیار زیاد است. بنابراین، اگر 30 درصد از تمام مواد غذایی تولید شده به هدررود، به این معنی است که بیش از 30 درصد از آب تازه مورد استفاده در تولید و پردازش مواد غذایی نیز به هدر می رود. این امر به معنای کمک به هدر رفتن منابع آب های سطحی وزیر زمینی است. برآوردهای دقیق نشان می دهد که تلفات مواد غذایی باعث تلفات تقریبا 250 کیلومتر مکعب آب می شود. این تلفات معادل سه برابر حجم دریاچه ژنو ( Geneva) است. همچنین تایید شده است که دور انداختن یک کیلوگرم گوشت گاو معادل به هدر دادن 50000 لیتر آب مورد استفاده در فرایند تولید گوشت است. به طور مشابه، اگر یک لیوان شیر دور ریخته شود، معادل 1000 لیتر آب به هدر می رود.

افزایش کربن و شتاب تغییرات آب و هوایی
مواد غذایی که تولید شده و بعدا به ضایعات تبدبل می شوند، تخمین زده می شود که معادل 3/3 میلیارد تن گاز گلخانه ای باشند که اثرات تغییرات آب و هوایی را تسریع می کند. تحقیقات نیز نشان می دهد که تلفات مواد غذایی سومین عامل انتشار گازهای گلخانه ای است. دلیل آن توجه به انرژی هدر رفته و استفاده اولیه از سوخت های فسیلی در تولید مواد غذایی که شامل پردازش و پختن و انتقال به بازارهای مختلف مصرف کننده در سراسر جهان است. علاوه بر این، گاز متان تولید شده در لندفیل ها، تغییرات اقلیمی و گرم شدن کره زمین را افزایش می دهد.

عواقب اقتصادی
علاوه بر اثرات زیست محیطی، تلفات مواد غذایی منجر به هزینه های مستقیم اقتصادی می شود. براساس برآوردهای گزارش FAO، زیان های اقتصادی ناشی ازتلفات مواد غذایی حدود 750 میلیارد دلار در سال است.

راه حل تلفات مواد غذایی

تعادل تولید مواد غذایی با تقاضا
اولویت اول باید با تمرکز بر تعادل تولید غذا با تقاضا برای کاهش مشکل تلفات مواد غذایی باشد. نخستین کار این است که استفاده از منابع طبیعی در تولید مواد غذایی را کاهش دهیم. در هتل ها، رستوران ها و صنعت خدمات مواد غذایی، ابزار مدیریت ریسک می تواند مورد استفاده قرار گیرد. چنین ابزاری برای اطمینان از این است مدیران و سرآشپزها فقط به تولید و طبخ غذا مطابق با تقاضا یا سفارشات کار خواهند کرد. تولید مقادیر زیادی از مواد غذایی همیشه سبب از بین رفتن مواد غذایی شده است. بنابراین در تلاش برای صرفه جویی غذا، کارگر و پول، هتل ها و کل صنعت خدمات مواد غذایی باید در تولید مقادیر کوچک به نسبت سفارش کار کنند.

بهبود فرآیند برداشت، ذخیره سازی، پردازش و فرایند توزیع مواد غذایی
استراتژی دوم باید بر روی توسعه فن آوری های کارآمد و سیستم های تولیدی که ذخیره سازی، برداشت، پردازش و فرایند توزیع بهتر است متمرکز شود. توزیع مجدد می تواند استراتژی اولیه برای تهیه یا توزیع غذای بیشتر باشد تا جایی که نیاز وجود دارد و عرضه را کاهش دهد در صورتی که غذا مازاد باشد. برداشت ، ذخیره سازی و فرآوری نیز باید توسط دولت ها و سازمان های غیر دولتی با استفاده از یارانه ها و آموزش در زمینه تولید بهتر، به ویژه در کشورهای در حال توسعه، بهبود یابد.

ابتکارات کاهش تلفات مواد غذایی
سوپرمارکت ها، فروشگاه های خرده فروشی، رستوران های بزرگ و مصرف کنندگان هم می توانند بر روی تلاش های خلاقانه خود برای کاهش غذا کار کنند. به عنوان مثال، مصرف کنندگان می توانند مواد غذایی خود را کاهش دهند، ولزوما نباید اولویت های بالا را به بهترین کیفیت مواد غذایی بدهند. در حقیقت حتی مواد غذایی زشت یا معیوب نیز خوراکی هستند یا می توانند خریداری شوند و سپس برای تهیه غذاهای سوپی استفاده شوند.

مصرف کنندگان غذا را با برنامه خرید و تهیه کنند
استفاده از برنامه های غذایی در تهیه غذا می تواند راهی طولانی در پایان دادن به تلفات مواد غذایی باشد. مصرف کنندگان باید فقط غذا را با توجه به برنامه های خود و یا در دسته های کوچک خریداری کنند به منظور کاهش تلفات مواد غذایی که درمدت ذخیره سازی از تاریح مصرفشان میگذرد.

بازیافت مواد غذایی
تلاش برای بازیافت مواد غذایی در حال انجام است، اما تکنولوژی ها و روش های استفاده باید بهتر شوند. مواد غذایی غنی از نشاسته مانند چیپس، نان، بیسکویت و غلات صبحانه به عنوان مثال می توانند به خوراک با کیفیت بالا برای دام بازیافت شوند.بازیافت مواد غذایی بسته بندی شده به همان اندازه می تواند بهره برداری بیش از حد از مواد دست نخورده را کاهش دهد. اگر برای مصرف کاملا غیرقابل استفاده باشد، هنوز می توان برای استفاده های دیگر تبدیل شوند به جای انتقال به لندفیل ها و انتشار گاز متان .

کمپین مواد غذایی اضافه
کمپین ها می توانند به ماهیگیران، کشاورزان، سوپر مارکت ها، پردازش مواد غذایی، مصرف کنندگان شخصی در کاهش مازاد مواد غذایی کمک کنند، و دولت های محلی و ملی بر روی استراتژی در جلوگیری از اتلاف مواد غذایی کار کنند. سازمان ملل متحد و سازمان فائواخیرا چنین کمپینی را با تاکید بر شعار "صرفه جویی- کاهش مازاد غذایی" تاسیس کردند. علاوه بر این، با افزایش بیشتر و بیشتر چنین کمپین هایی، جوامع به طور گسترده در مورد روش های کاهش اثر مواد غذایی مطلع می شوند و حقایقی واقعی درباره اثرات زیست محیطی را دریافت می کنند. در نهایت، در حل مسئله از بین بردن تلفات مواد غذایی کمک خواهد کرد.