سفر به شهر تاریخی قروین

راهنمای سفر به قزوین(2)

جاذبه های گردشگری قزوین:

•    امام زاده حسین(ع)

بقعه متبرک شاهزاده حسین(ع) قزوین فرزند بلافصل امام رضا (ع) متوفای ۲۰۱ هجری قمری از قرن سوم هجری به بعد همواره زیارتگاه مردم قزوین بوده است، تا جایی که سبب شده تا آرامگاه بسیاری از دانشمندان، سخنوران و بزرگان قزوین در این محل قرار گیرد.
امامزاده حسین ابن علی ابن موسی الرضا فرزند دو ساله امام رضا می باشند که در سال 201 ﮬ . ق در اثر بیماری در شهر قزوین دار فانی را وداع می گویند و در گورستان جنوبی شهر قزوین به خاک سپرده شدند. به جز ضریح نفیس چوبی آن که تاریخ 806 قمری را نشان می دهد و از صنایع گره چینی مجوف می باشد باقی آثار از بناهای دوره صفوی و قاجار است. این مکان دارای طاق نما و شش مناره‌ است که هر یک با کاشیکاریهای بسیارزیبا تزیین شده‌است.
این بنا که اصالتا مربوط به دوره ایلخانی است در تاریخ ۲۰ بهمن ۱۳۱۸ با شمارهٔ ثبت ۳۳۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

•    مسجد جامع قزوین

مسجد جامع قزوین یا مسجد جامع عتیق یا مسجد جامع کبیر از بزرگ‌ترین مساجد ایران و کهن‌ترین مسجدجامع ایران است. بنای نخست آن روی آتشکده‌ای از دوران ساسانیان ساخته شده (آتشکده دربخش ایوان جنوبی بوده است). این مسجدبه سبک چهار ایوانی است و در شهر قزوین قرار دارد. این بنا به فرمان هارون الرشید و به سال ۱۹۲ هجری ساخته شده است.

•    موزه قزوین(موزه شهر)

در این موزه افزون بر اشیای سفالی و فلزی دوره‌های پیش از تاریخ، آثار ارزشمندی از روزگاران پیش از اسلام و دوره‌های اسلامی تا قاجاریه در معرض دید بازدیدکنندگان قرار دارد. سکه‌های متعلق به اشکانیان تا قاجار، مهرهای نفیس و تاریخی ظروف سفالی، فلزی و سنگی، اشیای زینتی، نظامی و کاربردی از جمله آثار موجود در موزه شهر قزوین هستند.

•    زیارتگاه پیغمبریه

یغمبریه مربوط به دوره صفوی است و در قزوین، جانب شرقی خیابان پیغمبریه و جنب مدرسه و مسجد پیغمبریه در غرب بنای چهل ستون قرار دارد و تاریخ ساخت بنا به دوران صفویه برمی‌گردد که در ادوار بعدی بازسازی و تکمیل گشته‌است و در سردر ورودی حیاط کتیبه‌ای وجود دارد که تاریخ اتمام بنا ۱۳۳۲ ذکر می‌نماید.
این مکان را آرامگاه چهارتن از پیامبران بنی اسرائیل به نام‌های :سهولی، سلام، القیا و سلوم می‌دانند و به " چهار انبیاء " نیز معروف می‌باشد که گفته می‌شود آنان پیامبرانی می‌باشند که مژده میلاد مسیح را از اورشلیم به سوی شرق آورده بودند و از اسناد موقوفات صفویه برمی آید که این مکان در پایان قرن یازدهم هجری زیارتگاهی مورد احترام بوده و باغ‌هایی را بر آن وقف کرده‌اند.

•    قلعه الموت

قلعهٔ الموت یا دژ الموت مقرّ حسن صباح یکی از قلاع تاریخی ایران است. دژ الموت در منطقه الموت قزوین شمال شرقی روستای گازرخان (قصر خان) قرار دارد. موقعیت قلعه بر فراز صخره‌ای به بلندای ۲۱۶۳ متر از سطح دریا که بلندی صخره از زمین‌های پیرامون خود ۲۰۰ متر و گستره دژ ۲۰۰۰۰ متر مربع می‌باشد. این کوهستان از نرمه‌گردن شروع شده و به طرف غرب ادامه پیدا کرده‌است. صخره‌های پیرامون قلعه که رنگ سرخ و خاکستری دارند، در جهت شمال شرقی به جنوب غربی کشیده شده‌اند. پیرامون دژ از هر چهار سو پرتگاه است و تنها راه ورود به قلعه در انتهای ضلع شمال شرقی است که کوه‌هودکان با فاصله‌ای نسبتاً زیاد بر آن مشرف است. این قلعه یکی از جاذبه‌های گردشگری الموت محسوب می‌شود.  این دژ به عنوان پایگاه مرکزی فعالیت حسن صباح بنیادگذار حکومت نزاریه اسماعیلیان و دیگر رهبران آن‌ها به‌شمار می‌رفت. به دلیل شرایط سخت جغرافیایی، این دژ از دسترسی خلفای بغداد و سپاهیانش به دور بود و دستیابی بر آن بسیار سخت بود. قزوینامروزه بخش بزرگی از برج و باروی این بنای سترگ ویران شده‌است. مانده های این اثر تاریخی در تاریخ ۱۲ بهمن ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۷۲۵۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.

•    دروازه درب کوشک

یکی از کهن ترین دروازه های شهر قزوین است که به سوی الموت، رودبار و کوشک ها و شکارگاه های شمال قزوین باز می شده است و دارای یک ورودی با قوس و کلیل و نیم دایره می باشد.در هر طرف راهرو دو طاق نما ساخته شده که با نرمی به سوی بیرون پیش آمده و حالت آغوش گشوده را تداعی می کند. این دروازه تنها یک نما به سوی خارج شهر دارد که از تزیینات کاشی کاری و رسمی بندی برخوردار است و بدنه ی رو به داخلش، آجری ساده است. کاشی کاری موجود در بنا در زمان فرمانروایی عضدالملک قاجار انجام شده است. شهر قزوین در گذشته نه دروازه به نام های درب کوشک ( در شمال شرقی)، دروازه ی شیخ آباد در خیابان سعدی ( در شمال غربی )، دروازه ی رشت، دروازه مغلاوک یا دروازه همدان ( در جنوب غربی)، دروازه ی خندقبار، دروازه ساوالان، دروازه ی راه ری، دروازه تهران، دروازه پنبه ریسه (در شرق خیابان طالقانی فعلی) داشته که امروزه از بین آنها، فقط دو دروازه درب کوشک و تهران قدیم باقی مانده است.-

•    کلیسای کانتور قزوین

از همان ابتدای ورود، ستون‌های آذین شده در نمای خارجی کلیسا نظر شما را به خود جلب خواهد کرد. کلیسای کانتور که به "برج ناقوس" نیز معروف است در جنگ جهانی دوم در زمان اشغال ایران به دست روس‌ها ساخته شده است. فرم‌های معماری و تزیینی کلیسا از المان‌های زیبایی است که کانتور را از دیگر بناهای قزوین متمایز کرده است. اگر در سفر به قزوین به بازدید از این کلیسا رفتید حتما در حیاط آن قدمی بزنید و سنگ قبرهایی را که متعلق به سالیان دراز است از نزدیک ببینید. گفته می‌شود یکی از این سنگ قبرها متعلق به یک خلبان روسی است.

•    مسجدالنبی(ص) قزوین

مسجد النبی یا مسجد شاه معروف به مسجد سلطانی مسجدی در شهر قزوین است. این مسجد که مساحتی قریب به ۱۴۰۰۰ متر مربع دارد، کتیبه‌هایی دارد که بر طبق آن فتحعلی‌شاه قاجار بانی مسجد ثبت گردیده. اما شواهدی دال بر وجود مسجد در دوران صفوی نیز وجود دارد و معمار بنا را شخصی بنام استاد میرزای شیرازی و سال بنا را ۱۱۶۶ هجری شمسی دانسته‌اند. این مسجد در کنار مجموعه بازار قزوین قرار دارد که از شور و هیجان مردمی خاصی در این راسته و بازار و مسجد را فرا می‌گیرد. با قدم زدن در این مجموعه زیبا علاوه بر حضور در این مسجد، از زنده بودن این بازار نیز بی‌نهایت لذت خواهید برد. این مسجد از نظر گستردگی صحن و شبستان‌ها و شیوه معماری در نوع خود منحصر به فرد است.